O co chodzi z tymi potrzebami?

Krytycy różnych teorii psychologicznych podważają wagę i nacisk, jaki kładzie się na obszar potrzeb. Pytają, w jaki sposób to ma być pomocne i odkrywcze? Co mi to da, że będę wiedziała, że potrzebuję spokoju, lubię jeździć konno, malować farbami? Jesteśmy dorośli, musimy chodzić do pracy, gotować obiady, płacić rachunki, ubezpieczenie za samochód, utrzymywać rodziny…

Gdzie ja tutaj mam wrzucić swoje potrzeby? Gdzie? Jeszcze alkohol doszedł do tego wszystkiego. Być może hazard, narkotyki, pracoholizm, depresja, lęki? Zatrzymajmy się na chwilę. A jakie masz potrzeby drogi kliencie, pytam. Które są najważniejsze?

Potrzeby… Ale, że w sensie, że co konkretnie?

No właśnie. To niesamowite, że wielu z nas nawet nie wie, czym te potrzeby są!!

Kiedy zaczynasz żyć świadomie, uważnie, masz szansę to zobaczyć. Potrzeby, są tam, gdzie jest Twój uśmiech. Są tam, gdzie Twoja złość, gdzie smutek, żal. Twoje emocje mówią Ci dokładnie o Twoich potrzebach. Zacznij żyć uważniej. Przyglądaj się sobie.

. Mąż/żona nie chce pomóc Ci w zrobieniu świątecznego obiadu? Smutno Ci? Może jesteś zła/y, wściekła/y? Może nie o ten obiad chodzi, może potrzebowałaś/eś spędzić z nim/nią czas, może bliskości? A może zwyczajnie potrzebowałaś/eś pomocy, odciążenia? Kiedy to nazwiesz, być może ten obiad, zrobisz z przyjemnością sam/a, a bliskość dacie sobie w inny sposób, satysfakcjonujący was oboje?

. Twoje dziecko rzuca zabawkami, nie wiesz co się z nim dzieje? Może potrzebuje uwagi, może potrzebuje troski, bliskości. Kiedy tak to czytasz, nie denerwujesz się nie. Przytulasz, rozmawiasz, tłumaczysz.

Kiedy nie wiesz, jakie masz potrzeby, zaniedbujesz je. A kiedy je zaniedbujesz, one się domagają uwagi. Często w destrukcyjny sposób zaczynamy je zaspokajać zupełnie nieświadomie sięgając po alkohol, używki, izolując się od ludzi, objadając się, samookaleczając.

Jakość życia zmienia się, kiedy znamy swoje potrzeby, kiedy znamy potrzeby bliskich. Nasze relacje się zmieniają, kiedy rozmawiamy o swoich potrzebach, kiedy potrafimy je zakomunikować. Kiedy potrafimy je dostrzec, jesteśmy też w stanie wziąć za nie odpowiedzialność.

My, nie inni.

Jak chcemy żyć szczęśliwie, kiedy nie wiemy, co nas uszczęśliwia??

Przyjrzyj się sobie. Odkryj swoje potrzeby. Nazwij je. Zapisz.

Niech zawsze będą z Tobą!