Joker

Jaką historię opowiada nam "Joker"?

Samotność. Samotność w pracy, w domu, w świecie realnym i we własnym umyśle. Samotność to słowo, które chyba najwierniej oddaje obrazy z życia naszego bohatera.

Arthur to człowiek przede wszystkim samotny w swoich zaburzeniach, samotny w ciężkiej depresji.

Smutek. Smutek to kolejna najbardziej adekwatna charakterystyka świata dorosłego mężczyzny,

który w cierpieniu wciąż porusza się w świecie swojej dziecięcej wyobraźni, przekraczając społeczne granice. Paradoksalnie Joker w swoim umyśle jest komikiem,

co na zasadzie kontrastu jeszcze bardziej podkreśla sprzeczność w jakiej żyje.

Dziwak, nazywają go ludzie.

Gdzie jest granica normalności? Gdzie jest granica dziecięcej wyobraźni pogubionego dorosłego,

a gdzie zaczyna się głęboka psychopatologia?

Joker, to idealny przykład postaci, która dotknięta traumatycznymi doświadczeniami w dzieciństwie zmaga się z cierpieniem, frustracją, bezsilnością, samotnością.

Samotnością, która woła o pomoc sięgając agresji, destrukcji, psychopatii.

Czy wolno nam oceniać Jokera, nie znając świata, który widzi? Czy wolno nam oceniać kogokolwiek, nie znając jego wewnętrznego świata, historii, perspektywy?

Obejrzyjcie film...

o samotności. o smutku. o bólu. o rozpaczy. o izolacji. o wykluczeniu.

Nie oceniajcie Jokera. Nie oceniajcie ludzi, bo nie znacie ich perspektywy...